من، به بن بست نرسیدم راهمو کج کردم
با تو مشکلی ندارم با خودم لج کردم
دنبال راه فرارم از تو نه از اینجا
می دونی فایده نداره بسه دیگه رویا
تو، چرا خسته نمیشی از من دیوونه
از منی که شب و روزام مثله هم می مونه
تو چرا چیزی نمیگی این خودش کابوسه
غصه کم کم جون میگیره دل یهو می پوسه
من، نمی تونم بسازم خونه ی رویاتو
حیفه پای من بریزی همه دنیاتو
من خودم اسیر راهم تو اسیرم میشی
من نمی خوام توی سختی تو کنارم باشی
پیام بگذارید