رباعی شمارهٔ ۱۴۷زمان تقریبی مطالعه ≅ 1 تا 3 دقیقه بودش به کمال خویش بودم بخشید لطفش به کرم شهد شهودم بخشید او طالب من که ظاهرش گردانم من طالب او که تا وجودم بخشید پست بعدی این شعر را به شتراک بگذارید . FacebookTwitterLinkedinGoogle+Email درباره نویسنده: پیام بگذارید لغو پاسخاظهار نظر شما میتوانید اشتراک خود را مدیریت کنید .
پیام بگذارید