رباعی شمارهٔ ۱۷۲زمان تقریبی مطالعه ≅ 1 تا 3 دقیقه ننشین بنشین وز همه عالم برخیز عالم چه بود ز بود عالم برخیز در کتم عدم بیا و با ما بنشین از بود وجود خویشتن هم برخیز پست بعدی این شعر را به شتراک بگذارید . FacebookTwitterLinkedinGoogle+Email درباره نویسنده: پیام بگذارید لغو پاسخاظهار نظر شما میتوانید اشتراک خود را مدیریت کنید .
پیام بگذارید