رباعی شمارهٔ ۱۷۹زمان تقریبی مطالعه ≅ 1 تا 3 دقیقه بردار نقاب و می نگر آن رویش دانی که نقاب چیست یعنی مویش موئی ز سر زلف نگارم به کف آر آنگه بنشین و خوش خوشی می بویش پست بعدی این شعر را به شتراک بگذارید . FacebookTwitterLinkedinGoogle+Email درباره نویسنده: پیام بگذارید لغو پاسخاظهار نظر شما میتوانید اشتراک خود را مدیریت کنید .
پیام بگذارید