رباعی شمارهٔ ۱۷زمان تقریبی مطالعه ≅ 1 تا 3 دقیقه از ابر سیاه لعل و گهر می ریزد وز دیده ی من خون جگر می ریزد بی روی تو از هر مژه ام در گلشن دامن دامن لاله تر می ریزد پست بعدی این شعر را به شتراک بگذارید . FacebookTwitterLinkedinGoogle+Email درباره نویسنده: پیام بگذارید لغو پاسخاظهار نظر شما میتوانید اشتراک خود را مدیریت کنید .
پیام بگذارید