رباعی شمارهٔ ۲۳۲زمان تقریبی مطالعه ≅ 1 تا 3 دقیقه با شمع رخش دمی چو دمساز شدم پروانهٔ مستمند جانباز شدم آن روز که این قفس بباید پرداخت چون شهبازی به دست شه باز شدم پست بعدی این شعر را به شتراک بگذارید . FacebookTwitterLinkedinGoogle+Email درباره نویسنده: پیام بگذارید لغو پاسخاظهار نظر شما میتوانید اشتراک خود را مدیریت کنید .
پیام بگذارید