رباعی شمارهٔ ۳۳زمان تقریبی مطالعه ≅ 1 تا 3 دقیقه دی شاخ شکوفه در چمن می خندید بر سنبل و نسرین و سمن می خندید از دور سپیده ی سحر را دیدم بر روز خود و به شام من می خندید پست بعدی این شعر را به شتراک بگذارید . FacebookTwitterLinkedinGoogle+Email درباره نویسنده: پیام بگذارید لغو پاسخاظهار نظر شما میتوانید اشتراک خود را مدیریت کنید .
پیام بگذارید