رباعی شمارهٔ ۳۸زمان تقریبی مطالعه ≅ 1 تا 3 دقیقه خالی که مرا عاجز و محتال بکرد خطی برسید و دفع آن خال بکرد خال سیهش بود که خونم میریخت ریش آمد و رویش همه چون خال بکرد پست بعدی این شعر را به شتراک بگذارید . FacebookTwitterLinkedinGoogle+Email درباره نویسنده: ارسام آریاکیا من در اصل گردآورنده در این وبسایت هستم و نویسنده نیستم !. ناطقه هنوز راه درازی برای رسیدن به هدف نهایی خود دارد . پیام بگذارید لغو پاسخاظهار نظر مشترک نمی شوم دریافت همه دیدگاه های این نوشته فقط دریافت پاسخ دیدگاه های خودم مرا از نظر های دیگر در این پست آگاه کن
پیام بگذارید