رباعی شمارهٔ ۵۰زمان تقریبی مطالعه ≅ 1 تا 3 دقیقه افسوس که زندگی دمی بود و غمی قلبی و شکنجه ای و چشمی و نمی یا جور ستمگری کشیدن هر روز یا خود به ستمکشی رساندن ستمی پست بعدی این شعر را به شتراک بگذارید . FacebookTwitterLinkedinGoogle+Email درباره نویسنده: پیام بگذارید لغو پاسخاظهار نظر شما میتوانید اشتراک خود را مدیریت کنید .
پیام بگذارید