رباعی شمارهٔ ۷۸زمان تقریبی مطالعه ≅ 1 تا 3 دقیقه یاری که چو ما غرقهٔ دریا گردد از ما باشد به سوی مأوا گردد مستانه به گرد نقطه ای چون پرگار در دور درآید او و با ما گردد پست بعدی این شعر را به شتراک بگذارید . FacebookTwitterLinkedinGoogle+Email درباره نویسنده: پیام بگذارید لغو پاسخاظهار نظر شما میتوانید اشتراک خود را مدیریت کنید .
پیام بگذارید