منعم که به عیش می‌رود روز و شبش
نالیدن درویش نداند سببش
بس آب که می‌رود به جیحون و فرات
در بادیه تشنگان به جان در طلبش
رباعی شمارهٔ ۸۷زمان تقریبی مطالعه ≅ 1 تا 3 دقیقه
درباره نویسنده: ارسام آریاکیا
من در اصل گردآورنده در این وبسایت هستم و نویسنده نیستم !. ناطقه هنوز راه درازی برای رسیدن به هدف نهایی خود دارد .
پیام بگذارید