زندگی یعنی چِکیدن، همچو شمع از گرمی عشق
زندگی یعنی لطافت، گم شدن در نرمی عشق
زندگی یعنی دویدن، بی امان در وادی عشق
رفتن و آخر رسیدن، بر در آبادی عشق
می توان هر لحظه هرجا عاشق و دلداده بودن
پُر غرور چون آبشاران بودن اما ساده بودن
می شود اندوه شب را از نگاه صبح فهمید
یا به وقت ریزش اشک شادی بُگذشته را دید
می توان در گریه ی ابر با خیال غنچه خوش بود
زایش آینده را در هر خزانی و دید و آسود
http://afasoft.ir/post/79
درباره نویسنده: ارسام آریاکیا
من در اصل گردآورنده در این وبسایت هستم و نویسنده نیستم !. ناطقه هنوز راه درازی برای رسیدن به هدف نهایی خود دارد .
پیام بگذارید