نقدها را بود آیا که عیاری گیرند
تا همه صومعه داران پی کاری گیرند
مصلحت دید من آن است که یاران همه کار
بگذارند و خم طره یاری گیرند
خوش گرفتند حریفان سر زلف ساقی
گر فلکشان بگذارد که قراری گیرند
قوت بازوی پرهیز به خوبان مفروش
که در این خیل حصاری به سواری گیرند
یا رب این بچه ترکان چه دلیرند به خون
که به تیر مژه هر لحظه شکاری گیرند
رقص بر شعر تر و ناله نی خوش باشد
خاصه رقصی که در آن دست نگاری گیرند
حافظ ابنای زمان را غم مسکینان نیست
زین میان گر بتوان به که کناری گیرند
شرح ابیات غزل
(1) آيا اين امكان وجود دارد كه سكه هاي طاعت را ارزيابي كنند تا دير نشينان ريايي به دنبال كار ديگري بروند .
(2) من چنين مصلحت مي بينم كه دوستان دست از همه كارهايشان كشيده و به زلف نگاري چنگ بزنند.
(3) ياران چه خوب وبه ساقي تعلق خاطر پيدا كرد ه اند ، اگر گردش روزگار به آنها مجال آرامش و قرار بدهد!
(4) زور بازوي پر هيزگاري خود را به رخ خوبرويان مكش كه لشكريان خوبرويان دژي را، با يك سوار مسخّر مي كند .
(5) خدايا! اين ترك بچگان در خونريزي چه ورزيده و گستاخند! هر لحظه با تير مژگان خود يكي را از پاي در مي آورند
(6) رقصيدن به همراه شعر لطيف ونواي ني خوش است به خصوص كه در آن رقص ، دست نگاري را هم گرفته باشند .
(7) حافظ ، مَردُمِ زمان ، غم بي نوايان بدل را ه نه نمي دهند و مسكينان بهتر است كه از آنها دوري كنند.
پیام بگذارید