غزل شمارهٔ ۲۴۷ به همراه معنی ابیات غزل

خانهحافظغزلیاتغزل شمارهٔ ۲۴۷ به همراه معنی ابیات غزل

غزل شمارهٔ ۲۴۷ به همراه معنی ابیات غزلزمان تقریبی مطالعه ≅ 1 تا 3 دقیقه

  • حافظ

صبا ز منزل جانان گذر دریغ مدار

وز او به عاشق بی‌دل خبر دریغ مدار

به شکر آن که شکفتی به کام بخت ای گل

نسیم وصل ز مرغ سحر دریغ مدار

حریف عشق تو بودم چو ماه نو بودی

کنون که ماه تمامی نظر دریغ مدار

جهان و هر چه در او هست سهل و مختصر است

ز اهل معرفت این مختصر دریغ مدار

کنون که چشمه قند است لعل نوشینت

سخن بگوی و ز طوطی شکر دریغ مدار

مکارم تو به آفاق می‌برد شاعر

از او وظیفه و زاد سفر دریغ مدار

چو ذکر خیر طلب می‌کنی سخن این است

که در بهای سخن سیم و زر دریغ مدار

غبار غم برود حال خوش شود حافظ

تو آب دیده از این رهگذر دریغ مدار

 

شرح ابیات غزل :

بیت اول:  ای نسیم صبا از وزیدن برمنزل محبوب ، مضایقه مکن و از اینکه خبری از محبوب برای عاشق دل از دست داده بیاوری دریغ مورز

بیت دوم:ایگل به شکر آنکه به آرزوی دل خود رسیده و شکوفا شده یی بوی وصال را به وسیله نسیم ، به بلبل برسان .

بیت  سوم:آن زمان که تو چون هلال ، نوجوان بودی من همدم و طالب عشق تو بودم اکنون که چون بدر ، جوان برومندی شدی ( نظر لطف) خود را از من مگیر.

بیت  چهارم:دنیا و هر چه در آن است خوار و بی مقدار است از عارفان این (نظرِ لطف) را مضایقه مکن.

بیت پنجم: اکنون که لب لعل شیرینت سرچشمه شیرینی هاست ، سخن بگوی و شکر خود را از این عاشق که به مانند طوطی خواستارآن است دریغ مکن .

بیت ششم: شاعر ، خبر بخشش و بزرگواری ها ی تورا در جهان می پراکند . مقرری و خرج سفررا از او مضایقه مکن .

بیت هفتم: جان کلام و منظور من این است که هر گاه تو طالب نام وشهرت نیک هستی ، در برابر ارزش سخن از پرداختن سیم وزر مضایقه مکن .

بیت هشتم: حافظ ، گرد و غبار غم و اندوه از میان رفته و حالت روبه بهبودی خواهد گذاشت. از ریختن اشک در این راه کوتاهی مکن.

درباره نویسنده:

ارسام آریاکیا
من در اصل گردآورنده در این وبسایت هستم و نویسنده نیستم !. ناطقه هنوز راه درازی برای رسیدن به هدف نهایی خود دارد .

پیام بگذارید

Search
Filter by Custom Post Type

Search
Filter by Custom Post Type