قرن ما شاعر اگر داشت هوا بهتر بود
خار هم کمتر نبود از گُل بسا گُلتر بود
قرن ما شاعر اگر داشت که
کبوتر با کبوتر باز با باز
نبود شعار پرواز
وای بر ما که تصور کرده ایم
عشق را باید کُشت
در چنین قرنی که دانش حاکم است
عشق را از صحنه دور انداختن
دیوانگیست
درماندگیست
شرمندگیست
قرن ، قرنِ آتش نیست
قرنِ یک هوای تازه است
فکر ها را شستشویی لازم است
گم شدیم گر در میان خویشتن
جستجویی لازم است
نازنین ها
از سیاهی تا سفیدی را
سفر باید کنیم
پیام بگذارید