هوای خانه چه دلگیر می شود گاهی
از این زمانه دلم سیر می شود گاهی
عقاب تیز پر دشت های استغنا
اسیر پنجه ی تقدیر می شود گاهی
صدای زمزمه عاشقانه آزادی
فغان و ناله شبگیر، می شود گاهی
نگاه مردم بیگانه در دل غربت
به چشم خسته ی من تیر، می شود گاهی
نبر ز موی سفیدم گمان به عمر دراز
جوان ز حادثه ایی پیر می شود گاهی
بگو اگر چه به جایی نمی رسد فریاد
کلام حق دم شمشیر می شود گاهی
بگیر دست مرا آشنای درد بگیر
مگو چنین و چنان دیر می شود گاهی
به سوی خویش مرا میکشد، چه خون چه خاک
محبت است که زنجیر می شود گاهی
پیام بگذارید